Nina Khalighi

The global challenge has been the increase in the elderly population. To succeed in old age, it is necessary to perform recreational activities for the elderly. One of the simplest forms of entertainment is engaging in activities and interactions in the green spaces of neighboring units. Most contemporary literature has recently focused on the needs and preferences of the elderly as the main concern. The main objective of the current research is to uncover and extract concepts and issues that impact the needs and preferences of the elderly in neighborhood green spaces. The current research uses a qualitative approach Three data collection methods are employed in this research: behavioral recording, semi structured interviews, and behavior tracking. Each method's data was analyzed and interpreted separately. By using maps, behavioral data, and behavior tracking were also analyzed. Thematic analysis was utilized to analyze interview data and extract the main themes (concepts). This study involved elderly individuals who were 65 years or older and were present at nine green spaces in Sanandaj city neighborhoods. The present study shows that elderly people's preferences for the design of green spaces in their neighborhood unit are influenced by the dominant theme of walking, which is a maximum of 500 meters and should be divided into hundred-meter segments. According to the preferences of elderly people in the park, who tend to sit in the corner, it is recommended to have a distance between gender territories of at least 30 meters and no more than 100 meters, to ensure maximum visual interaction and minimal audio interaction. Our findings also showed that the elderly prefer to hang out with their peers, On the other hand, women mostly sit in the entrances and strategic places of the space in such a way that they can monitor the whole space; But the men sit around, in the corners of the spaces. Thus, based on these findings, the most recent research model will be presented.

Old urban contexts play a crucial role in shaping the functional spatial structure of cities due to their historical significance, valuable architectural elements, strong social cohesion, and favorable communication dynamics. These localities have been interconnected through multi-dimensional relationships over many years. However, with the passage of time, these once-thriving old neighborhoods have become disconnected from each other, losing their former vibrancy. Sartpoule and Qe La Chavaran, situated within the historic fabric of Sanandaj city, exemplify this trend, particularly with the establishment of Shahada Street in the 1940s. This study seeks to revitalize social bonds and interactions among residents of Sartpoule and Qe La Chavaran by leveraging the potential of the old urban fabric and implementing cultural urban regeneration strategies. Quantitative and qualitative research methods, including semi-structured interviews, were employed in this study. Through a combination of library research and field studies conducted in two stages, questions for semi-structured interviews were formulated based on research background and a conceptual model, with input from three urban planning professors. Subsequently, a total of 28 in-depth interviews were conducted with residents of both neighborhoods to achieve theoretical saturation. These interviews took place in July 1402 (according to the Hijri calendar), with equal participation of 14 women and 14 men over two consecutive weeks, both morning and afternoon, in Sartpoule and Qe La Chavaran, with consent for recording. The findings, analyzed through qualitative content analysis using a three-step coding process, revealed that six dimensions—folklore, ease of movement and access, security, climatic comfort and convenience, urban furniture, and facilities—significantly influence the connection between Sartpoule and Qe La Chavaran. Among these dimensions, folklore emerged as the most crucial, serving to strengthen other aspects from the residents' perspective. Additionally, the mosques were identified as focal points of prosperity in the area. To enhance connectivity between the urban peripheries of these neighborhoods, organizing culturally and artistically relevant events tailored to the Sanandaj context, such as traditional music performances, communal dances, and cultural showcases, was deemed highly effective.

پراهمیت ترین فضاهای شهری، فضاهای همگانی هستند که به علت کمبود و عدم کارایی الزم، از دلپذیری محیطهای شهری کاسته اند. فضاهای عمومی شهری که در جهت ایجاد تعامالت وسیع و با توجه به نیاز زنان طراحیشده باشند، کمتر در ایران می توان دید. همچنین در کشور ما، به جز مواردی اندک، توجه الزم به موضوع شادکامی و ادراک زنان در پارکهای شهری نشده است. این مطالعه به شناسایی شاخصهای مؤثر بر شادی زنان در بازطراحی پارک های شهری )پارک شهری دیدگاه سنندج( میپردازد. چهار شاخص شادکامی در پارکهای شهری با استفاده از مطالعات کتابخانه ای شامل ادراکات محیطی، کیفیت فضای شهری، تعامالت اجتماعی-فرهنگی و امکانات محیطی است. دادههای موردبررسی از روش رفتارنگاری ایستگاهی، مشاهده میدانی، مطالعات اسنادی و از پرسشنامه بهمنظور سنجش و ارزیابی میزان شادی زنان و رضایت از کیفیت فضای شهری و امکانات محیطی در پارک شهری، گردآوری شده است. درنتیجه این تحقیق، مشاهده شد که نفوذپذیری پایین پارک و دید کم با بروز رفتارهای منفی و پنهانی و احساس ناامنی بانوان در فضای شهری ارتباط دارد. به همین ترتیب، عدم وجود عملکرد متناسب با گروه های مختلف سنی به ویژه زنان و کودکان و کیفیت مبلمان تأثیر به سزایی در حضور پذی ری پارک و شاد ی در پارک دارد در ادراک مطلوب زنان از پارک تأثیرگذار است. این نتایج نشان میدهد که معماری و شهرسازی تکم یلشده از مفاهیم اولیه کالبدی، با امکان تقویت درک واقعیت شهر ی، شادکامی شهروندان را فراهم میکند.

حس مکان به معنای ادراک ذهنی مردم از محیط و احساسات کم و بیش آگاهانه آنها از محیط خود است که شخص را در ارتباطی درونی با محیط قرار داده است ، به طوری که فهم واحساس فرد با زمینه معنایی محیط پیوند خورده و یکپارچه می شود. این حس عاملی است که موجب تبدیل یک فضا به مکانی با خصوصیات حسی و رفتاری ویژه برای افراد خاص شده است ؛ به همین دلیل حس مکان یکی از مولفه های اصلی در میزان ارزشمندی بافت های شهری محسوب شده و از این رو بازارهای سنتی یکی از فضاهایی است که در طول سالیان متمادی ، پیوندی مهم و استوار بین مراکز سه گانه مذهب ، اقتصاد و سیاست ایجاد کرده است و به عنوان عنصر مهم شهرها به شمار رفته اما نقشی که در گذشته خود داشت و پذیرای بازه های مختلف سنی بود امروزه کمتر مورد استقبال خصوصا قشر جوان قرار می گیرد از اینرو هدف پژوهش حاضر اینست که با ایجاد مدل حاصل از استخراج معیارها و شاخص های حس مکان جوانان در بازار سنتی کرمانشاه و بررسی نقاط ضعف و مشکلات موجود و ارائه سند چارچوب طراحی شهری جهت ارائه سیاست هایی برای رفع نقایص و ارتقا بازار از دیدگاه جوانان بپردازد. روش تحقیق این پژوهش از نظر هدف از دسته تحقیق های کاربردی محسوب می شود. از نظر ماهیت و روش، این مطالعه از روش توصیفی – همبستگی است . در بخش ابتدایی این پژوهش با استفاده از مطالعات کتابخانه ای و به روش اسنادی ، استخراج معیارها و شاخص های حس مکان جوانان در بازار از دل اسناد و ادبیات مرتبط با موضوع و نمونه های خارجی و داخلی صورت گرفت. همچنین در بخش کمی این پژوهش با استفاده از مدل سازی معادلات ساختاری مبتنی بر PLS (حداقل مربعات جزیی) به بررسی داده های 325 پرسشنامه توزیع شده در میان جوانان بازه سنی 18 تا 35 سال شهر کرمانشاه پرداخته شده است. یافته های پژوهش حاکی از آن است که از دیدگاه جوانان ، عامل ادراکی - معنایی بالاترین تاثیرگذاری را بر حس مکان در بازار سنتی کرمانشاه دارد و سپس عوامل کارکردی – عملکردی و در نهایت کالبدی - عینی در رتبه های بعدی قرار گرفتند. از بین مولفه ها نیز به ترتیب کاربری و فعالیت ، راحتی و تصورپذیری ، معماری و طراحی شهری ، دسترسی و ارتباط ، خاطره انگیزی ، قابلیت اجتماعی ، هویت و امنیت بالاترین امتیاز را کسب کردند. سپس مدل پیشنهادی با تمام مولفه ها ، معیارها و شاخص ها بوسیله آزمون های معادلات ساختاری تایید شد و در نهایت چارچوب و سند طراحی شهری جهت ارتقا حس مکان جوانان در بازار سنتی کرمانشاه تدوین گردید.

در شرایط فعلی، زندگی انسانها نسبت به دهه های اخیر دچار تغییراتی اساسی شده است. انسان امروز، دیگر مانند گذشته اکثر وقت خود را در کنار هم نوعانش سپری نمی کند. لذا در عصر جدید، گذران زندگی همسو شده با گسترش شهرنشینی، کم رنگ شدن تعاملات اجتماعی و بروز انواع و اقسام مشکلات که انسان را احاطه کرده اند. از این رو می باشد که توجه به موضوعی مانند "مکان سوم" اهمیت پیدا می کند، زیرا می تواند خلاء میان محیط کار و زندگی ماشینی در خانه را پر کند. مکان سوم سعی دارد فرصتی را مهیا سازد تا انسان در کنار کار و زندگی شخصی، وقتی را نیز به دور از دغدقه های روزمره برای خود اختصاص دهد. ماهیت این پژوهش نیز مبتنی بر نظریه مکان سوم است که سعی دارد، اصلی ترین فاکتورهای مقبولیت یک مکان سوم را از نگاه شهروندان شهر سنندج بشناسد. همچنین در این پژوهش همراه با شناخت فکتورهای مذکور، به فرهنگ جامعه نیز پرداخته شد، لذا فرهنگ هر جامعه ای بر اعتقادات، نیازها و انتخاب های آن مردم اثر گذار می باشد. داده های این پژوهش نیز از طریق طرح پرسشنامه و پرسش سوالات باز گرد آمده است، و روش تحقیق بکار گرفته شده در پژوهش از نوع توصیفی و تشریحی می باشد. در انتها داده های گردآوری شده با نرم افزار "اس پی اس اس" مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد، به ترتیب: توجه به مبلمان مناسب، داشتن احساس آرامش و احساس امنیت از اصلی ترین علل انتخاب یک مکان سوم از سوی شهروندان هستند. همچنین مشخص شد، توجه به امکان برگزاری مراسمات و پاسداشت آیین های ملی و مذهبی نقشی مهم در طراحی میعادگاه ادب و هنر شهر سنندج دارد. از طرفی دیگر سعی شد، در طراحی میعادگاه ادب و هنر از پتانسیل های فرهنگی و هنری مجموعه استفاده شود تا در کنار توجه به یافته های پژوهش، مکانی رویدادپذیر و کنش گر برای شهر خلق شود.